Yaşarsın 2 Şiiri - Gürsel Pal

Gece dağılır paramparça,
Uzak mevsimlerin, uzaklıkları
Gelir konar baş ucuna,
Birden bire olur her şey
Bir kalp ağrısı vurur sol yanına.
Zemheri bir soğuk üşütür bedeni ni,
Nedeni bilinmez sorgulamalarının,
Sonucu bulunmaz denklem olur
Bulanır zihnin,
Bir damla yaş olur gözlerin de
Okunan ezan sesi,
Bir gece daha biter ağlarsın.

Öyle ya, bir çizik daha atarsın zamana,
Bir gün daha yok olur yavaşca,
Terkeder seni daha öncekiler gibi,
Hayatın ne kadar çabuk geçtiğini
Anlarsın.

Neyi kazandığını sorgularsın
Ve neyi kaybettiğini,
Sol yanında ki ağrı koluna vurur,
İnadına dayanırsın acıya,
Susarsın.

Düşünürsün uzak mevsimlerin
uzaklıklarını,
Bir mevsim daha konar mı baş ucuna?
Bir kırlangıç mevsimi daha görür mü
ömrün ?
Ve bir sevdayı kaldırmaya yeter mi bu
ağrıyan
Kanayan gönlün?
Saçlarında ki beyazlara bir beyaz daha
eklenir mi?
Hayat dediğin şey muamma olur,
Çıkmazların içindedir hayat,
İnadına bir inat daha katarsın.
Sorgulamaları bir kenara bırakır,
Sorgusuzca payına düşeni Yaşarsın,
YAŞARSIN...