Gönül bir güldür yaprakları kandan.
Bir kanlı savaşta açarmış gibi,
Çıkanlar habersiz kalmış batandan.
Ruh bedeni yırtar kaçarmış gibi.
Camları kırarak dağılan ışık,
Gönül karanlığa artık alışık.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta