acımasızlıgın
gecelere vursada.
şafakları sarsada,
fidan veren taze sürgünü
saran, sarmaşık gibi,
sarsada ruhunu acımasızlık,
gözlerinde ışık,
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
* Çok dolusunuz belki ama sevdiğinize serzenişiniz her şeye
karşın daha duygusal olmalıydı...Sonuçta ne kadar acımasız
olsa da o bir bayan...Bir an kendinizi onun yerinde
düşünün...Ne yapardınız...*
kaleme sağlık biraz hüzün çökmüş yüreğe. ama herşey gönlümüze göre olmuyor işte
Son dize 'yok edecek yaşarken, bendeki seni' diye sonlansaydı... Çünkü acımasızlığı farkındalık özelliklerini de siler süpürür kişinin...
O farkında olmaz yani 'yok olduğunun' ...
Kaleminize sağlık ...
tebrikler
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta