Yaşarken Ölürsün Şiiri - Raziye Aktaş

seversin önce narin bir kızı,
bakarken titrersin ok kirpiklere.
kalbin kanatlanır
uçsuz bucaksızlığa..
an gelir; anlayamadan
bir de bakarsın bitivermiş herşey.
yürümeyi öğretirsin ona,
o ise ayaklanır gider..
nefes alırdın önceleri,
bir bakmışsın 'an' duruvermiş;
kalp atmaz, kanatlanmaz..
ayakların taşıyamaz olur bedenini
kapanır gözlerin, kulağında bir uğultu
gürültüye inat bir uğultu
naciz bedenin toprak olmuş sanki
yaşıyorsun, ama nefessiz
yürüyorsun, nereye gittiğini bilmeden
insanların arasından..
bakıyorlar, konuşuyorlar
anlamıyorsun
kalp çürük..
kalp ıssız..
kalp yorgun..
çünkü, o artık yok
bir tek bunu hissedebiliyorsun..