Yaşarken Ölmüşüm Şiiri - Kemal Berk

Beni benden alıp ömrümü yiyen
Ellere güldürdün yaşarken öldüm
Ateşler içinde karalar giyen
Gülmeyi unuttum yaşarken öldüm

Zevki sefa haram oldu yıllardır
Içimi kavuran güzel sırlardır
Bekledigim her gün giden candandır
Bırakıp giderken yaşarken öldüm

Verdiğin sözlerin bir bir aklımda
Üzümün tadını gördüm salkımda
Arılar uçarken gönül bağımda
Yalan sözlerinle yaşarken öldüm

Içimde heyecan gönlümde sevgi
Kendime den gördüm ermedim yergi
Altından yazmıştım adını dergi
Hayatım karardı yaşarken öldüm

Bir beni seversin bir de diğeri
Söylesene neydi onun ederi
Yetmez mi verirken onca kederi
Riyakâr sevginle yaşarken öldüm

Kül'özü kül oldu canından bezdi
Bir sevda uğruna yıllarca gezdi
Yolunda giderken yüreği ezdi
Şu yalan dünyada yaşarken öldüm

Kemal'eren Kemal Berk