Yaşarken Ölmesidir Şiiri - Leyla Işık

Ey sevgili,
Ey yar,
Ey aşık!
Bu güneşin çekilişi,akşam vaktidir.
Akşamın kızıllığında hüzünle
Yine bir giden var,kulak ver
Bu vakit,
Ayrılık vaktidir
Kapat gözlerini maziyi bir düşün
O mutlu günler,
O ilk sevişin,
O ilk heyecanın,
O ilk öpüşün,
Anımsanır da
Dudaklarında belirir tatlı gülüşün
Şimdi maziyi anmanın
Geçen o günlere
yanmanın vaktidir.
Ufukta sönen ışık gibidir o günler
Karanlığa çekilir, gök gürler
Süzülen bulutlardan toprağa kavuşan
O rahmet
O özlemli sevgililer gibidir.

Ey sevgili,
Ey yar,
Ey aşık!
Güneşin günü vakitsiz terkedişi,
Bu akşam vakti
Bilmelisin...
Bir aşkın bitişi
Bir belin bükülüşü,bir ömrün sökülüşüdür.
Vazgeçilmez derin sevgilerin
Sevgi dolu düşlerin,
Umutların tükenişi,
Çaresiz,
Sevenlerin son çırpınışı,
Yaşarken ölmesidir.