Yaşarken Ölmek Şiiri - Berkay Yıldırım 3

Kül oldum hayatın alevinde
Yaşarken ölmek neymiş öğrendim
Sevdiğim ne varsa alındı ellerimden
Bağlanmaya korkar oldum şu fani dünyada
Bakamadım önüme dertlerin selinde
Göremezdim böyle olacağını
Yaşamak gelmiyor artık içimden
Nerede o rengarenk hayat
Hani yaşamak güzeldi
Hanginiz anlattı bu hikayeleri bana
Göremiyor muyum renk körü müyüm
Biri daha uydursun masallar
İnanırım ne de olsa bu hale ben geldim
Hayatsız olan benim öyle değil mi
Hayatım yaşanır mıydı ki
Yaşanıyordu da ben mi yaşamadım
Kimin ne olduğunu bilemedim ki
bilsem böyle olur muydu
Ama nerden bilebilirim
Her değer verdiğim insan bir gün beni yanıltacak
Son bir şans vermeli miyim hayata
Bunca olanlardan sonra
Gözlerim ne der
Kalbim ne söyler
Varoluşumun sebebi neydi
Neyi bildim ki bunu bileceğim
Kendim açtım bu yarayı
İnsan kendisinin katiliymiş
Bilemedim bunu hiçbir zaman
Güneşimi kaybettim kim doğdurucak
Kaybolan hayallerimi...
Kaybolan günlerimi...
Güneşli günlerimi...