Yaşarken Ölmek Şiiri - Tangül Çehreli

Toplu mezar kazıyorum
Nefse şua saçıyorum
Nasıl vicdan şaşıyorum
Mahremimde bekliyorum

Ötesinden bakıyorum
Kimseye taş atmıyorum
Milim sızma yapmıyorum
Sabır ile örtüyorum

Seyir ile yaşıyorum
Seyredeni aşıyorum
Yaşı içte harlıyorum
Kalbi külde saklıyorum

Aşar, aşar onda biri
Hepsi ölü birkaç diri
Sahte kimlik insan dili
Suretinden kaçıyorum

Demiyorum gidin haydi
Giyindiğim mintan aynı
İstesem de haktan ayrı
Bu dünyada yaşıyorum

Şu âlemin ertesinden
Görünenin ötesinden
Sonsuzluğun gecesinden
Yükselmeyi bekliyorum