Şöyle bir hatırla nede mutluyduk
El ele tutuşur neşe doluyduk
İkimize özel dünya kurmuştuk
Yaşarken ölmeyi bana öğrettin
Sensiz yaşamayı hiç düşünmedim
Böyle yanlızlığı ben istemedim,
Bana sev dedin de hiç mi sevmedim
Yaşarken ölmeyi bana öğrettin
Sanmam artık dünya sensizde döner
İçimde yangınlar gün gelir söner
Ne bu çile dertler ey zalim yeter
Yaşarken ölmeyi bana öğrettin
Kalmadı umudum kalmadı arzum
İçirdin dertleri hep yudum yudum
Güler mi bu yüzüm yok hiç umudum
Yaşarken ölmeyi bana öğrettin
26/ 06/ 2007.....Berkay KUR
Berkay KurKayıt Tarihi : 26.6.2007 13:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sensiz yanlız kalmayı,ben istemedim,
O son mektubunu aldıktan sonra,
Yaşarken ölmeyi o zaman gördüm.
Sensiz dünyamı döndüremezler,
İçimdeki ateşi söndüremezler,
Yüzümü artık güldüremezler,
Yaşarken öleni sen gördünmü hiç?
ahh kader arkadaşım bizimkaderimiz hep acı çekmekmi hiç sevilenden yanan yüzümüz gülmeyecekmi dersin saygıalrımnla yıldırım şimşek
Yaşarken ölmeyi o zaman gördüm.
iki cümlede büyük bir sitem ve hasret...harika bir şiir...kutlarım...
TÜM YORUMLAR (2)