Yaşarken Öğrendim Şiiri - Aziz Çınar

İşte sana bir teşekkür etmediğim kalmıştı
Şimdi onuda ediyorum
Teşekkür ederim sana meleğim
Sayende şimdi her şeyi öğrendim

Öğrendim bu dünyanın benden ne istediğini
Ne kadar ezersen o kadar güçlüsün
Ne kadar ihanet edersen o kadar sadık kalındığını
Kaçtığın sürece kovalandığını
Ne kadar mutluysan o denli üzgünsün
Hepsini öğrendim

Öğrendim insanlara insanca davranırsan
Her zaman arkadan vuran birilerin olduğunu
Ne kadar acırsan o kadar suçlusun
Her ne denli saklanırsan saklan
Gene de bir kahpeye vurulursun
Öğrendim
Öğrendim bu dünyanın acı yüzünü
Sevenin çok sevilenin az olduğunu
Eskilerin şimdilerle dolduğunu
Düşenin yardımcısı olanın dışlandığını
Mazlumun ahına bakılmadan
Zalimlerin çoğaldığını
Kardeş bağlarının bile yırtıldığını
Aç hayvanın yavrusunu yediği misal
İnsanların düşenin üstüne çuhalandığını
Ne adam gibiler varsa yuhalandığını
İşte her şeyi öğrendim

Gerçek sevginin küçüldüğü
Boyalar ardındaki yüzlerin büzüştüğü
Bir anda zirveye çıkanın
Tepetaklak düştüğü
Ağlayana herkesin güldüğü
Bir dünya gösterdin bana
İşte bunca teşekkür o yüzdendir sana

Öğrendim mutlulukla acının kardeşliğini
İnsanım diyen canavarların kalleşliğini
Yalnızlıkla anlamanın yoldaşlığını
Azmin sevgi uğruna cebelleştiğini
Gariptir işte aşk,
Her şeyi yaşarken öğrendim ben..
Hepsi kalıcıdır o yüzden.