Bak her cumartesi ve pazar evdeyim çalışmıyorum
Bunu sen yaşarken neden,neden yapamıyordum
Bu yüzden kendimi inan,inan hiç affetmiyorum
Yalnız yaşadın,bunu bana yansıtmadın saklıyordun
Belkide anlattın hatırlıyorum,dost bulamadın
Ankarada çat kapı çok aradın arkadaşsız kaldın
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta