Yaşarken! Şiiri - Bülent Aydın Nigehban

Sağken bulamadım aşkı soranı,
Göçer iken gördüm beni soranı.
Baharda kış buldum, yazda boranı,
Neyleyim gönül bu, sevdim yoranı.

Tuhaf bir kızıllık vurunca cama,
Ecel çok âşığı çekti bu yola.
Cananı seherde bulamazdım da
Bülbülü görürdüm açan goncada.

Tik-taklı saate takıldı zaman,
Zaman ki, içimde yanardı her an.
Böyleyim ben, istediğin gibi san,
Öldüm ben artık; nasıl anarsan an.

Ruhumu taşırdı ayaklarına,
Yaşlar dolunca göz çanaklarıma,
Hatıran girseydi hülyalarıma,
Belki gün doğardı dünyalarıma.