O şehirde,
Yani seni tanıdığım kentte…
Yalnızlığımın geceye tünediği akşamlarda,
Beton yığınları arasındaki odamdan,
Yıldızları görmek için kaldığım evin damına çıkardım.
Gece boyu yıldızları izler gözlerini sayardım,
Seni sayardım,
Beynimdeki sözcükleri sayardım.
Kayan yıldızlardan dilek tutardım.
Kendimce geceyi tutardım.
Kentin bitmeyen uğultusuna notalar dizip şarkılar yapardım.
Anlamsız bir tebessüm tadında yazılar yazardım.
Gece ve yalnızlık zamana tünerdi insafsız…
Ağaran günün ışıklarına umutlarımı bağlayıp,
Yeni bir güne başlardım.
Kayıt Tarihi : 2.8.2013 14:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!