Yaşarken Şiiri - Nezaket Toraman

Soluksuz aldık nefeslerimizi.
Hiç tasarruf etmeden
Bu limanda misafirdik
Yüksek bir taşa oturduk,
Atlas mavilik üzerimizi kapladı
Gözlerimiz boşlukta
Yüzlerimiz solgun.du
Serçeler uçuştu yüzlerce
Aydınlık mavi sabahlar da.,
özlemlerimiz vardı çeşit çeşit
Bekliyorduk yıllardır
Kucak açmış anne gibi
Ha geldi ha gelecek
Sıramızı bekledik.
Örümcek bağlamıştı her yanı
Yolar açılmamıştı henüz
Gri maviler oluşmadan
Gitmeliydik bu şehirden