Epeydir kalemi elime almamıştım,
Epeydir yüzleşmemişdim kendimle
Ölüm acıya kalbediyordu lezzetleri
Belki hatırlamak, unutmamak gerekliydi
Yıllar öncesiydi, ılık bir ilkbahar mevsimi
Bir bahçede oturuyorduk
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim