Yaşarken Şiiri - Haydar Gezmiş

Yaşarken dikkat et üzme kimseyi,
Adil ol, hak yeme, çekme zilleti,
Üç günlük dünyanın nimeti için,
Yalanla, dolanla bölme milleti.

Sen öyle yaşa ki sevenin olsun,
Arkandan gönülden övenin olsun,
Yaşamın boyunca yaptıklarınla,
Kapanmayan amel defterin olsun.

Yiğit değip seni candan ederler,
Ağa deyip sonra maldan ederler,
Dikkat etmez isen hayatında sen,
Doğduğuna bir gün pişman ederler.

Kanma bu dünyanın şan, şöhretine,
Kapılma riyanın yüzsüz methine,
Ölümlü dünya bu sonunda bir gün,
Gireceğiz hepimiz beyaz kefene.

Kefenin cebi yok, denir dillerde,
Ancak, ne hikmetse kalır söylemde,
Unutulur mizan, hesap nerede?
Acıdır gerçekler dost dillerinde.

Birileri sana yanlış yaptırır,
Daha sonra döner köşe kaptırır,
Hiç bitmeyecek, sürecek gibi,
O zanla ruhunu hapse attırır.

Fırsat elde iken örnek olmalı,
Çevrenle, dostunla moral bulmalı,
Gidince elinden yetki ve namın,
Dönüp yaratana şükran sunmalı.

29.01.2008
G.O. P/Ankara