Yaşarın Kahvesi Şiiri - Süleyman Kaya

gün olurda gidesiyen olursa
Kastamonu'ya düşersen beşer diyarına
korkma taş düşmez ayu çıkmaz yoluna
iki yoldan gidersin,biri dünya gelini ılgaz
diğeri dünya mirası kentlerin ası safranbolu
koklarsın oksijeni bol bol dolu dolu
yeşili doğayı gözlersin günboyo selviboylu
yürü dere boyu iki anne cadde sağlı sollu
Atatürk solda,cumhuriyet sağda
Az ilerle,sinan bey camisine sağdan
şeyhşabani veliye dosdoğru varmadan
kale eteklerine vakıf denilen yere vardın mı
Aha burda yaşarın kahvesi
zor değil adresi tarifi
nice yılların asırların soğuğuna dayayan
kocakoca asma ağacı gölgeleği üstlemiş
tam karşıda bir fırın kel simiti gördün mü
sıcacık bir tanesini al da yaşara uğra
uzunboylu esmer öz anadolu erkeği
unutma selam vermeği,
ısmarla kendine tavşankanı sıçak çayı
bir yudum çay,bir dilim kel simidi ye
bak etrafa,çakır gözlü,ince boylu
pek yakışıklı,saçları taranmış birini
gözüne kestirdin mi,
sorma adını,
İşte o Hakkı'dır
mergözeli,altı yıllık candostum arkadaşımdır
Azda değil ama kader vurmuş ahlı
genç yaşta insilüne bağımlı
genç kızların kalplerini...delikanlı
ama evli,
almayın günahını günah yakışıklığı
gençkızlar ona,dullar bana kardeş payı
...
Ah!
Ah Kastamonu!
sende saç telim kadar anılarım dolu
altı yıllık 'sürgün'denilen yıllarım dolu
tipik ve şiirin bir kent ne de olsa Anadolu!
İnsanları sıcacık cana yakın diri dop dolu
sürüldüm sürgün verdim filizlendim
ömürboyunca sevdalandım...
ikinci memleketim ilim irfan bereketim
şeyhşabanı velinin zemzem suyunu özledim
yaşarın kahvesi arkadaşlarımı unutmadım
hakkı,zeki,kadir,haci,satı,ali emi,irfanı
...ve diğerleri.
of kastamonu offfffff!
Seni kelimelerle anlatmak o kadar zor ki,
en iyisi kelimesiz anlatayım
ruhumla,anılarımla başbaşa kalıyım.
içime gömeyim...
orda seveyim....taaki öleyim.