YAŞARIM KENDİMCE
Ellerim bağlı ayaklarım sa prangalı
Sessiz usul usul yürüyorum kaldırımda
Korkumdan ıslıklar çalacağım canlı canlı
Dudaklarım birleşmiyor gece ayazında.
Seni düşünüyorum bir kuytuda sessizce
İçime akar gözyaşım o anda gizlice
Seni son bir defa görebilmek tek dileğim
Bu hayalle ayaktayım yaşarım kendimce.
Gelirsin diye tek bir gül ile hep beklerim
Nefesini ayak seslerini ezberledim
Gecenin karanlığında bile çıkıp gelsen
Tereddüdüm olmaz Sen olduğunu bilirim
Umudum azaldı iyice sanki bitiyor
Bir haber bile alamadan ömrüm geçiyor
Geçtim Seni görmekten bu dünyada vuslattan
Sağ olduğunu bileyim bu bile yetiyor.
Üşüdüm Seni düşündüğüm o kuytuda
Küçücük te olsa bir yerimde yok Dünyada
Giderek daha da soğuyor gece ayazı
Öleceğim bulacaklar tenha bir sokakta.
25.05.2014
Emin ÇELİMLİ
Kayıt Tarihi : 4.6.2014 15:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!