...Yaşarım da... Şiiri - Sevnur Şaylan

Yaşanır…
Ben sensiz de yaşarım…
Bir zamanlar da sen yoktun…
Varlığını bile bilmiyordum…
Her ne kadar hafızamı zorladığımda,
Senin var olduğunu bildiğim güne dayanıyorsa sınırlarım…
Yaşanır…
Ben bu yüreği,
Bu varoluşu,
Senden önce kazandım…
Kazandım ve öğrendim ayakta durmayı…
Ve bu hayat oyununun kurallarını…
Hep açık oynadım kartlarımı…
Mutluluktan da payımı aldım…
Acılara bulandığım da oldu…
Ama hep,
Ama hep ayakta kaldım…
Ve hep anladım kimse kendinden daha değerli değil! ...
Kimse kendinden fazla sevilmeye layık değil! ...
Yaşadım…
Herşeyin farkına vara vara,
Her şeyden bir şeyler çıkara çıkara,
İnadına gülümseyerek hayata,acılarımı da severek hatta,
Yaşadım…
Yaşarım da…
Sadece bir eksiltip iki artırırsın bir şeyleri hayatımda,
Ama sensiz de yaşarım…
Üzülürüm…
Biraz da gözyaşım akar içimde biriktirdiklerim hatrına…
Ama yaşarım…
Olmasan da…
Gelmesen de…
Ne desen de…
Ben yine de satmam acılarımı…
Fakirleşir dünyam sonra…
Sen gelseydin hayat daha bi güzel olacaktı inan…
Ama senli sensiz,
Yine de yaşanacaktı…
Yaşarım da…
Yaşanır da…