yalnızlığımın karesiydin sen
kare kökünü alınca
bize bölünüyordu
kalamayanlar..
ben hep eksilendim,
kendimden sonralara
ve sana...
belki de;
sonsuzluğaydı vaatlerin!
şimdinin hükmünde
ne bu gün
ne de yarın
olacak zaman gelmeden
''tanrı istemeden''
bi yaprak düşmez
bir çiğ durmazdı,
yer ile gök arasında..
kalp çizgisi
çizilmezdi
kader yazısında.
ve evet,
kare kökü hayatın
karesi yine hayattı::
yaşardın...
16/07/2010
m.öksüz
Kayıt Tarihi : 3.8.2010 19:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
teninin geçici esmerliğinde kumral bi kadın, hiç beklenmeyendi; bi aşk gibi...
![Melek Öksüz](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/08/03/yasardin.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)