Sen benim can yanımdın;
Seni kaybettim ya
Oluk oluk can kaybındayım.
Beni yarım, beni yarınsız bıraktın.
Çıkmaz sokağının dört duvarı arasındayım
Hangi sonuna kadar açık kapı
Beni ölmeden çıkarabilir ki buradan.
Bana bir öğün uyku,
Üç öğün umut versinler senden.
Öyle bir kıtlık ki yokluğun,
Neye uzansam ellerimde kanıyorum.
Bir gül ağacı olsam üstünde.
Köklerimi sana doğru salıp
Kucağıma alsam seni
Hiç ölmemeşsin gibi.
Yeniden avutup büyütsem.
Ve yaşadığım bu acı
Hiç yaşanmamış gibi olsa.
Kanayan yaramdan gül açıp
Kokunu doyasıya çeksem içime.
Ve dizlerimde sallasam
Hem seni, hem kendimi,
Yaşarcasına...
Kayıt Tarihi : 18.10.2019 20:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)