bir şiir yazıyorum sana
hiç bitmesini istemediğim
işyerimdeyim ve boşum
birden sen geldin aklıma
o
ilk tanıştığımız günlerden
bazen ayrılıyorsun
haber de vermiyorsun
içim
için için
seni arıyorum
gözümün önünde
mesajını alınca her sabah
sesini de duyuyorum
hayalini de görüyorum
her gün doğuyorum
yeniden
hayatım iyi gidiyor
keşke olsan
beni kıskansan
manyak olsan
beni dövsen
bir de sövsen
ama en iyisi
yaşamaksa
seni yaşamak
kuşlar kadar özgür
ama
bir kelebek ömrü kadar
kısa da olsa
bir heykel misali
öylece dikili kaldı
sertleşmişti bedeni
tutulmuştu nefesi
umutsuzluk çarkında
boşlukta dolaştı bakışı
yağmuru özlemişim
seni bana getirdi
içime damlaların düştü
yüreğimle buluştu
büyüdükçe büyüdü damlalar
bir fanus oldu içimde
bakışların bir şahinin hışmı da olsa
taşısın içinde beni
gözlerinden akan sel de olsa
alsın içine beni
duyguların coşsa da Niyagara gibi
yutsun içine beni
göremiyorum yeryüzünü
o ne kalabalık
ama
duyamıyorum
dokunamıyorm
öyle bir hayat yaşadık ki;
acıyı da tattık
kötülük tanrısı hera'dan
güzeli de tattık
afroditin saçlarının kıvrımlarında
denizleri ile boğuştuk
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!