Yaşar Yaman Şiirleri - Şair Yaşar Yaman

Yol; iki, üç değil,
Bilmesi güç değil.

Biri, rahman yolu,
Biri; şeytan yolu.

Yol alınmaz aksak ayağınan, Gönül bu yollardan artık vazgeç! Hedefe varılmaz amayınan, Gönül bu sevdadan artık vazgeç! Yalan dünyanın er geç sonu var, Herkes için elzem bir konu var, Feleğin çeşit çeşit oynu var, Gönül bu davadan artık vazgeç! Maddiyatı etme kendine put, Çalış da cennetten al bir konut, Dünya malına bağlama umut, Gönül bu yollardan artık vazgeç! Yolla, mal canana götürmeli, Yolla, mal yarana götürmeli, İş, amel Rahmana götürmeli, Gönül bu fenerden artık vazgeç! Yaşar YAMAN 21 Temmuz 2011

Ateş düşmüş yemyeşil ormana,
Yanıyor ülkemin ciğerleri!
Orman dönmüş ateşte kurbana,
Yanıyor ülkemin ciğerleri!

Yanıyor, kuş, böcek, ot yanıyor,

Kenan’da ağlayan Yakup’um,
Mısır’da köle bir Yusuf’um,
Balığın karnında Yunus’um,
Gece gündüz her dem meyusum.

Kapkaranlık bir gecedeyim,

Gözler iyi görmez olur,
Yaş yetmişe varınca!
Kulak iyi duymaz olur,
Yaş yetmişe varınca!

Eş, dost soğuk görünür;

Zulüm kardı: Abbasi, Emevi.
Yaktı ehlibeyti ateşinin alevi,
Ehlibeyti ezmekti sanki görevi,
Zulüm, zalim yıkılmaya mahkûm!

İmamlar, hak bilirdi hakça;

Allah’ım dert verip derman aratma, Gündüzümüzü gece edip karartma, Gönüllerimiz yakıp sarartma, Sen. lemlerin tek eşsiz Rabbisin! Eller açarız her dem rahmetine, Hayranız apaçık her hikmetine, İnsan, kurt, kuş… muhtaçıc himmetine, Bütün varlıkların aziz Rabbisin! Sığınırız engin, eşsiz affına; Bağlanırız kaim, güzel ahdine; Nurlar yağdırırsın kulun bahtına, Canlı cansız, dilli dilsiz Rabbisin! Sular, kuşlar, ağaçlar seni anar; şık kulların seni anıp yanar, Varlığın, birliğin bilen bahtiyar; Tüm varlığın şepşüphesiz Rabbisin! Yaman; her dem, her haline şükret, Her gördüğüne bakıp tefekkür et, İnsani iyiliklere teşekkür et, Rabbim; kimseli, kimsesiz Rabbisin! Malatya

İyiye baş ol,
Doğru hesap ver.
Doğruya eş ol,
Doğru hesap ver.

Doğru işler yap,

Allah’ım dert verip derman aratma, Gündüzümüzü gece edip karartma, Gönüllerimiz yakıp sarartma, Sen. lemlerin tek eşsiz Rabbisin! Eller açarız her dem rahmetine, Hayranız apaçık her hikmetine, İnsan, kurt, kuş… muhtaçıc himmetine, Bütün varlıkların aziz Rabbisin! Sığınırız engin, eşsiz affına; Bağlanırız kaim, güzel ahdine; Nurlar yağdırırsın kulun bahtına, Canlı cansız, dilli dilsiz Rabbisin! Sular, kuşlar, ağaçlar seni anar; şık kulların seni anıp yanar, Varlığın, birliğin bilen bahtiyar; Tüm varlığın şepşüphesiz Rabbisin! Yaman; her dem, her haline şükret, Her gördüğüne bakıp tefekkür et, İnsani iyiliklere teşekkür et, Rabbim; kimseli, kimsesiz Rabbisin! Malatya

Geçiyor önümden, baktım bir hoca;
Başında telliği var, bir koca.

Uzaktan görülüyor aksakalı,
Dalmış gidiyor; kimdir, nerede aklı.