Yıl ikibin beş koca İstanbul'da eridi bitti babam Yaşar Turan Kocaoğlu
Yaş değildi seni bitiren,dumanda boğulan torunun Mustafa Kocaoğlu
Yaşasaydın babam tutsaydın bırakmadan torununla bu kızının elinden
Boynuma sarılıp ta Kızım diye çağırıp seslensen duysam senin dilinden...
Hani nerde kızın hani nerde torunun mustafanın velayeti
Ölmeseydiniz yaşasaydınız torununla kahrolsaydı İstanbul vilayeti
Torununla aynı yerdesin sende şimdi mustafanın velayeti
Kader böyleymiş kimse dağiştiremez ulvi yazıyı kuranı ayeti..
Kayıt Tarihi : 5.10.2010 09:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Niyazi Sakar](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/10/05/yasar-turan-kocaoglu-anisina-1935-2005.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!