Yalnızlığım yine en sıkı dostum olmuş, sırdaşım olmuş.
Karanlık oda da yine ben ve yalnızlığım kalmış, biraz da hüzün.
Sessizlik, karamsarlık azıcıkta yorgunluk aslında.
Özlüyorum seni, sormuyorsun beni
Gittiğini hatırladığım her sarhoş gecem
Geliyor aklıma, her kadehimi sana vermişim gibiydi
Lakin sen, bir gülüşünü bile mahrum bıraktın benden
Seni yazıyorum bu gecemde ve hep sana yazacağım her kadehimde
Yok oluyorum sanki,
Uçsuz bucaksız kozmosta.
Yok olmaya yüz tutmuş bir şiir gibi,
Sana eskisinden daha çok yoksunluk duyuyorum sanki.
Daha bir mahrumum sana bugünlerde.
Kayıp bir özlemin peşindeyim sanki.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!