Yaşar mıydım Sanıyorsun Şiiri - Bahadır ...

Yine seni andım bir bahar sabahında
Buz gibi suyla elimi
Yüzüme vuruşumla acıtan
Soğuk gibi hissettim yokluğunu.
Bu ilk değil ama son olmayacak;
Sonu olmayacak bu sevdanın...

Her gece yalnızlık yorganına büründüm.
Kafamı koyduğum dert yastığı,
Ve senin hayaline sarılıpta getirdim sabahları.
Olmasaydı hayalin;
Yaşar mıydım sanıyorsun?

Akşamın alacakaranlığı senin kızmanı,
Güneşin batarken kızıllığı
Üzerine giydiğin kırmızı elbiseni,
Denizin yeşille karışık maviliği
Çocuksu bakan gözlerini.
Ve yine
Aynı bir bahar mevsiminde çekindiğimiz
Duvarda asılı siyah beyaz fotoğraf
Seni hatırlatır hep bana.
Olmasaydı bende izlerin
Yaşar mıydım sanıyorsun?

Sokakların sonlarındaki tenha yerler,
Parklardaki banklar,
Banliye otobüsleri, tramvaylar,
Saat yedi otuz trenleri,
Sen varken, hep seni hep seni haber verirdi bana.
Sen yoksun şimdi ya;
Artık onlar da dahi hayatta her şey,
Bir isyan, çılgınlık, hasret
Ve bir ölüm çığlığıyla
Seni unutmamı haber veriyor.
Ama nafile.
Seni maziye atabilmek;
Kadere karşı koymak demek!
Seni kalbimde yok saymak;
Azrail’e davetiye çıkarmak demek!
Ve seni unutabilmek;
Ölüme meydan okumak demek!
Olmasaydı bir tek
Dokunmadığımız, gezmediğimiz.
Görmediğimiz herhangi bir şey;
Ve yine senin bana
Bir ölüm şaşkınlığı ağırlığı gibi
Bıraktığın anılar olmasaydı;
Yaşar mıydım sanıyorsun?
Sen gidince bana kalan:
Bir imparatorluktan daha güçlü olan
Sevdamızın hatıraları,
Aşkın ve sevginin en
En itiraflısı mektuplarımız;
Hem bir özlem, gözyaşı ve isyan,
Hem de seher vakti yapılan ibadet kadar
Huzur verir bana...
Olmasaydı mektupların;
Yaşar mıydım sanıyorsun?

Sen gittikten sonra;
Bana bıraktığın zerrelerle dahi avunuyor,
Onlara tutunuyorum...
Her günüm gözyaşı,
Her anım seni düşünmekle geçiyor.
Bazen de çocuklar gibi seviniyorum
Bakınca o pembe mazimize.
Bir sevdanın nasıl bu kadar
Büyük olduğunu görünce gururlanıyorum.
Hasret gözyaşlarım
Sevinç gözyaşlarına dönüşüyor birden.
Olmasaydı seni sevebilmek;
Yaşar mıydım sanıyorsun?

Hayatta kaldığım müddetçe;
Her günün akşamını sensiz getirmek de olsa,
Ve her gecenin sabahını sensiz getirmek de olsa kaderimde,
Senin sevginle murada ermek yeter bana...
Olmasaydı seni tanımak,
Olmasaydı seni sevmek,
Olmasaydı sen gibi birisi;
Yaşar mıydım sanıyorsun...?