Korkuyorum anne, al beni içine
Alışamadım anne, al beni yine
Büyüdüm anne, evler büyüdü
Büyüdü pabuçlar, yollar büyüdü
Orduya istiyorlar,
Savaş çıkar diyorlar
Küçüktüm ufacıktım
Top oynadım acıktım
Buldum yerde bir erik
Bunu sen mi çaldın dediler
Koştum eriğin ardından
uzun uzun anlatamam herşeyi
böyle olsun istemedim ben de
sakın kal deme bana
gidiyorum alışamadım bu kente
gece DENİZ boyu martılar
eve yalnız dönüyorum ben de
Olmak
Ya da olmus gibi gostermek herseyi
Bir renkli gozluk cami gibi ince
Siyahin en korkuncu kadar kustah
Sanirim ayrilik kadar acidir tekrar gorusmek
Yeniden ayrilacagini bilerek
Yolcu rüzgara karşı yürüdü.
Çöl, bozkır, sokaklar bedeniyle vardı
bir de zamanın sonsuzluğu...
^^boşver^^, ^^gel^^, ^^vazgeç^^,
sözleri oyun sözcükleriydi ürkek çocukluğunun
bilirdi.
Kuklayım ben, kuklayım
Annem giydirdi beni
Babam boyadı yüzüm
Öğretmenler doldurdu yüzümü
Herşeyi onlar öğretti
Bazen insan balık gibidir denizin içinde denizi bilmez
Bazen insan kuşun kanadı gibidir uçmayı bilmez
Bazen insan çiçek gibidir mevsimlerle yaşamayı bilmez
Bazen insan insan gibi görünür görüntüyle düşünceler birleşmez
Ne yarım kalmışlık
Ne başlamamışlık
Yok öyle bir şey
Hasretliğin aramızda lafı mı
Sen çekersin ben çekerim çekilir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!