Yaşar Kemal'e Şiiri - Ayça Öztorun

Demek büyük ustamız, Yaşar Kemal’imizi de kaybettik… Çoğumuz küçük yaşlarda başladık romanlarını okumaya. Romanların bilinçlenmemiz adına çok şey kattı bizlere. Yazdıklarınla dünya ya duyurdun sesimizi. Bıraktığın eserler bize en büyük armağanındır. Memleketimin köylüsünü, ırgatını, eşkıyasını, ağalık sistemini ne güzel dile getirdin. Direnişi ve dirilişi öğrendik sayende. Çukurova'yı, Torosları, hiç görmeyen insanlar, romanlarında ki betimlemelerini okuduğunda sanki o topraklarda büyümüşte romanın içinde yaşıyormuş hissine kapılabiliyordu. Sevgili Yaşar Kemal, Çukurova'mın güneşi sana aydınlık olsun. Anavarza’nın yıldızları nurlar içinde sana yağsın. Gökçedam köyünün bahar çiçekleri toprağında bitsin. Seni unutmayacağız. Çukurova’nın kıymetli yazarı Doktor Cihat Levent, acı içerisinde ağıt yakmış. Bir dörtlük yazmış sana Yaşar Kemal’imiz. Okuyunca ağladım. Ağlattın ardından koca çınar. “Abdi ağa selam durmuş, Durdu, Hatça ağıt yakar, İnce Memet düze inmiş, Koca Yaşar düşmüş yatar…” Tüm sevenlerinin, sanat dünyasının, Çukurova’nın, Van’ın, Anavarza’da ki püren otlarının, hepimizin başı sağolsun. ''O İYİ İNSANLAR, O GÜZEL ATLARA BİNİP, ÇEKİP GİTTİLER. DEMİRİN TUNCUNA, İNSANIN PİÇİNE KALDIK.'' Demiştin. Doru atına binip giden güzel insanımız ışıklar içinde uyu.