Bazen sevgi doludur sözler,
Yüreğinden çıkmışçasına…
Bazen kin kusar dil,
Hançer saplanır sanki yüreğe,
Kan damlar kelimelerden…
Yaşıyor işte insan, insanım diye.
Bazen sevgiyle bakar gözler,
Canımın içi der gibi…
Bazen nefret ile nazar eder,
Sanki yaydan çıkmış ok gibi,
Kalbe saplanır şaşmadan…
Yaşıyor işte insan, insanım diye.
Bazen kul olmaktan utanır,
Ar kalmışsa yüreğinde…
Bazen kul olduğunu unutur,
Aratır şeytanı,
Ortak olmak istemez şeytan insana…
Yaşar işte insan, insanım diye…/Sabri CEYHAN
Kayıt Tarihi : 9.3.2016 01:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!