Ayrılık hasreti bağrımı deldi oldu gayri
Yetim gibi büyüyor dört tane yavru
Sen orada ben burada birbirimizden ayrı
Günlerimiz nasıl geçecek bilemiyorum.
Osman'ım baba diye diye ağlıyor
Meleğim tayyareyle selam yolluyor
Aylarım yıl oldu, yıllarım dolmuyor
Gözyaşım sel oldu, silemiyorum.
Mercan'ım in geee... diye diye bağırır
Umman'ım baba diye seni çağırır
Sen gelirsen yüreğimdeki keder dağılır
Senden ayrılalı gülemiyorum.
16/7/1971 - Denizli
Mustafa UzelliKayıt Tarihi : 7.12.2008 17:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
1971 Yılında Denizli'de Şiir Sergisi açmış, yengemi de bu sergime davet etmiştim. Yengem: Mustafa, tebrik ederim. ama ben bu 3 tane küçük çocukla sergiye gelemem. Güzel şiir yazdığını biliyorum. Bana da bir şiir yazıver. dedi. Ben de yengem dayım ve çocuklar üzerine bu şiiri yazıverdim. Yengem, dayım ve okuyanlar bu şiiri çok sevdi.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!