Zamanın bir bilinmez yerinde ben,
Bir bilinmez yerinde düşlerim yaşıyor.
Ne zaman kaldırıp başımı güneşe baksam,
İçimde buzdan kaleler eriyor...
Adam bir olta attı denize, deniz dalgalandı
Çekmeye başladı oltada İstanbul.
Çırpındı oltada İstanbul,
Bir çocuk üzüldü,
Kapattı gözlerini sustu,
Sessizliğinde İstanbul...
Stabilize duygularımı asvaltladım,
Şimdi herkes çok hızlı gelip geçiyor içimden…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!