Layık değilim sana sevgili
dokunamam tenine,
dokunsam;
nefsi müdafadan ihlal-i suça geçer düşüncelerim.
Sensizliğin müebbeti çöker üstüme,
firar eder duygularımın sen yanları,
Zula'mda yitik duyguların zafer çığlıkları,
gecenin üçü trajedisi
ve doğacak güneşe umut bağlamışlığın
hüzünbaz monotonluğu.
Merhaba,
klasikleşen sevmelerin yalnızlığı
Seni son bir kez daha görmek için
neleri feda ederim
diye düşünürken
sana ne kadar da uzak düştüğümü
fark ettim bu gece.
Sensizliğe gömülmüş bir ceset misali,
dirilmek aşkıyla,
yokluğununu gömüyorum
kendimle;
bir umut uğruna.
Diğer yandan,
Hasretinin gölgesinde oturmuş
yalnızlıklar diyarına dalarken gecenin en koyu saatinde,
içimi büsbütün saran yokluğunun vaveylasının
yarattığı trajediye bir başlık bulmaya çalışıyorum
kendimce.
Sen misin beni çıkmaza sürükleyen
yoksa bendeki umutsuzluk mu?
Ya da ne bileyim bendeki düşünce midir
seni ulaşılmaz kılan
yoksa sendeki farkındalık mıdır seni benden alan?
Alsam elime kağıt,
kalemi başlasam
seni anlatmaya.
Öyle bir anlatmalıyım ki
orada seni,
zifiri karanlık sokaklara
Ömrümün en duygusal yanısın.
ve teminatı yok varlığının.
iki rekat namaza mecbur
kılma beni,
sev.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!