Normalin aksine hep sıcaktı bugün
Gitmekteydi insanlar evlerine,
Mutluluğu ve hüznü yaşıyorlardı.
Nispet edercesine bakıyorlardı
Gülücükler; hançer edasıyla saplanıyordu;
Yüreklere...
‘Uyurken gül yüzüne hayran olduğum Kardelen’e; ’
Ve bir his gönlümde
Bir ateş, bir kor
İçimi yakan alev alev
Yaşamla ölüm arasındayım
Yaşamla ölüm arasında
Hayatın kirli karasındayım
Kendini çoktan unutmuş
Elleri çenesinde uyumuş
Bir düşünen adam düşün
Normalin aksine hep sıcaktı bugün
Gitmekteydi insanlar evlerine,
Mutluluğu ve hüznü yaşıyorlardı.
Nispet edercesine bakıyorlardı
Gülücükler; hançer edasıyla saplanıyordu;
Yüreklere...
Bir parça sevda üstüneydi tüm düşlerim
Tek tabanca, tek atımlık baruttu ümitlerim
Hazan sarısı günlerde gökkuşağını göremedim
Bir yamaçtan yüreğimi aşağı ittim
İsyanlarımın keyifli intiharını izledim
Geceleri birbirine ekleyip sigara diye içtim
Gece maviye yakın
Ama karanlık
Ben tek başıma
Radyoda Onur Akın
Çevrede ses yok
Kulaklarımdaki ses ise yalnızlığın sesi
Bu şehre karanlık çöktüğünde
Yüreğinde hüznüyle bir adam uyanır
Kaybetse de alışmıştır yüreği
Ekmeğine katık edip sigarayı
Düşler çizip odasının duvarına
Bir bardak çayda içer anılarını
Yedi kandili olsa da,
Sadece resimlerde insana güler bu şehir,
Arka sokaklarında hüznü görünmez bu şehrin.
Yarım yanlış yaşanır acımasız zaman,
Hüzün kaplar geceleri, soğuktur düşleri.
Bir lokma ekmeği paylaşanlar görürsün,
Ne olmak istemezdin diye sormuştun?
Ben de mesafeler olmak istemezdim
Her gün lanet ettiğim mesafeler...
Muavinin kolonya döktüğü,
Yanından arabalar geçen,
O otobüslerle aşılan lanet olası mesafeler...
Hani hatırlar mısın?
Son sözün git olmuştu, kusursuz.
Çıplak gecenin ardından,
Tenine, kokuna doyamadan.
Kalbimi vermiştim sana
Tutkum, kaçağım,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!