Kim daha güçlü?
Unutamayan mı?
Yoksa kalbi yanarken bir kelime bile etmeden susan mı?
Kim sever gerçekten?
Bir tebessüm için saatlerce bekleyen mi?
Sen rüzgârla savrulansın,
Ben toprağa kök salan.
Sen adını fısıldarken başkasına,
Ben hâlâ sana yazan bir adam.
Beni senin gibi biri unuttu.
Ama ben, senin gibi biri olamadım.
Gidişin…
Sadece ayak sesin değildi kalan,
Duvara çarpan boşluk kaldı — o da sustu.
Bir gece kaldı bende,
Bir gün gelir de sorarsan beni
Gözlerimden düşen o sessiz teni—
Anla ki, yokluğun giydirildi bana,
Ve ben, seni değil;
seni severken öldürdüğüm hâli anımsarım arada.
Yüzün aklımda değil, izi kaldı tenimde,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!