Yaşar Ateş Şiirleri - Şair Yaşar Ateş

ey hayat be
yeter artık beni törpüleme
bir beni mi buldun ağlatacak
oysa ben samimiyim senin gibi

ey dünya be

Aşık oldum, güldüler
Serseri oldum, yapma dediler
Ölmek istedim, durdurdular
Sarhoş oldum, dalga geçtiler

Ben bilmez miyim anlatmayı?

harbe uğramış yüreğim
biletsiz binmiş olduğum
gemiler misali gidiyorum
trenlerin gittiği düşlere

olmuyor işte sensizlik

Yazık ettin bana şimdiden
Beklenmezdi oysa ihanet senden
Ama dua etmiştim ya
Hem de her halimden
Tanrıdan seni hep yanında isteyen
Masum avuçlarım pişman

Bu vatan bölünür mü söyle
bilirsin şehit aileleri gurursuz gezmez
Savaşta Türk yenilir mi söyle
Zaferlerin zinciri asla kırılamaz

Gençlik sömürüsü devam eder mi söyle

Beni ben yapan tüm unsurlar sende;
Sokaklarında yürüdüm,
Okullarında okudum yıllarca,
Ayak bastığım toprak;
Hiç itiraz etmedi buna...

Yıldızların bana yer açar gibi,

Çekilirler mi aradan yoksa?

Beni de yanlarına kabul ederler mi?

BABAMA...
Simsiyah gecenin karanlığında süzülürken
Güneşin ışığında ararken
Sonsuz gidişinle büsbütün yıkılmışken
Yitirdiğim hayallerimde sakladım
Ben Seni;

Bu ne öfke ki sonunda süregelen sonsuzluk...
Hangi bahane bu tartışmaya bir son verir?
İçimi bir sıkıntı basar ve etrafımı yağmalar.

Kimseye yakışmayan yürek yangınını,
Sanki ben çıkarmışım ruhunda hem de yalandan!

Düşün gerçekliği dedik yıllarca,
Yıllaca düşünmüşüz burada boşuna!
Eğer acı varsa suçlu arama,
Mutluluksa yaşadığın suçluluğu yaşa!

Dikkatli gözler bakmaya ihtiyaç duyar,