Yaşar Şiiri - Yunus Akkale

Artık varsa, yoksa hayvani arzu
Emin yerde değil içinde korku
İnanan her zaman Allah’ın dostu
Temizler vicdanı sevgiyle yaşar.

Nefis isterse para, mal, mülk, mevki
Gelir geçer elbet fanidir zevki
İnsan düşünse birazcık velev ki
Akşamdan sabaha kaygıyla yaşar.

Edep bilmez çıkar kalbi temize
Kirlenir paslanır sonucu size
Balık perişan, iyilik denize
Kaderi bir yana duyguyla yaşar.

Nasıl bir dilek tek kelime selam
Verseydi daha iyi, biraz salam
Azgında sapkında nasıl bir kelam
Batıla meyilli yazgıyla yaşar.

İnsanda varsa, kırk çatal boynuzu
Ortak eşi, azı keser domuzu
Çağdaş uygarlıkta kirlenir kızı
Dost bilen dinsizi, dengiyle yaşar.

Fırtına çıkar ardından hortumu
Sözler yalan olur garip tutumu
Aslı belirsiz sözünde ketumu
Hesabı nefisle, cengiyle yaşar.

İnsanda değeri ilmine göre
Söz nasıl kar etsin gönülden köre
Değişmez bir türlü kırk yıllık töre
Batıla amade saygıyla yaşar.

Yunus ne desin, çöplükte horozu
Nasıl geçirir bilmez yazı, güzü
Kötülük bilmiyor gönülden sözü
İncitmez bir kulu, özüyle yaşar.

11 Şubat 2008 Kahramanmaraş