Bilmiyorum artık hissettiğimi.
Göz gözü göremez oldu bu yerde.
İnanmayın üzülmem dediğimi.
Üzülürüm tabi, düştüğüm derde.
Usu unuttum, özümü kuruttum.
İnsanlığı ittim el tersi ile.
Matemi, iki elimle kudurttum.
Bir güzel var ardımda, haber bekler.
Bilmesin; gönülden konuştuğumu.
Anasından yeni doğan bebekler;
Safi gökyüzüyle boğuştuğumu.
Kayıt Tarihi : 6.7.2024 01:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!