Görmezdi hiç kimse gözyaşlarımın hala bende olduğunu
Bilmezdi ayrılıkların bir demir kadar soğuk
Göç eden alaca kuşun yolu kadar uzak
Koskoca bir kaya gibi yüreğimde sürüklenen şey olduğunu
Sabah her gün o gara giren ekspres
Sıla bedenlerdeki ayrılığın izi
Ne kadar çok telaş dökülür ilk saatlerinden
Ne çok aceleci özlem
Yanaklarımda elem gözyaşlarından zincir
Ben kimsesizliği kendiyle sürükleyen yolcu
Usulca inerim o trenden göz açıp kapanan bir anda
Ne varsa alır giderim yaşantımı hazırlayan zamanda
Kayıt Tarihi : 24.1.2008 15:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
SU GİBİ Şiir Grubumuz 25.07.2005 tarihinde kuruldu...
katkılarınız ve desteklerinizle bugünlere kadar geldi...
tartışmalar oldu, acılar paylaşıldı ve mutluluklar çoğaldı...
ve edebi adımlarımız güçlendi...
31.01.2008 tarihinde kapanacak olan grubumuzu önemsediğiniz,
çalışmalarımıza eşlik ettiğiniz için teşekkür ederim...
edebiyat adına, şiir adına daim başarılar dilerim...
Merâl Özcan
TÜM YORUMLAR (2)