Yaşantımdan Kesit Şiiri - Bayram Tunca

En son ceketimi beş yıl önce almıştım
En son ayakkabıyı üç yıl önce almıştım
En son gömleğimi iki yıl önce almıştım
Ben zaten ezelden beri garip kalmıştım

En son memlekete üç yıl önce gitmiştim
Akraba elini bilmem ne zaman öpmüştüm
Sen söyle, o insanı ne zaman görmüştüm
Ben zaten ezelden beri gurbette kalmıştım

Ben bazı şeyleri vitrinlerde görmüştüm
Ben bazı şeyleri, başkasında tatmıştım
Ben çoğu zaman aç ve açıkta yatmıştım
Ben zaten ezelden beri öksüz kalmıştım

Hz Ömer gibi tek gömlekli olmak istedim
Olmadı, fakat tek ceketli olmaya çalıştım
Ben garipliği ve yokluğu, hayatta alıştım
Ben zaten ezelden beri, yetim kalmıştım

Beş on yıl sonra gören dost aynısın dedi
Doğruydu çünkü yediğim içtiğim aynıydı
Fakat bir şey değişmişti o da tek zamandı
Anlayamadım nasıl geçtiğini, ne yamandı

Alamadım çocuğumun makul isteklerini
Alamadım hanımımın makul isteklerini
Alamadım, kendi ihtiyaç ve isteklerimi
Bilmem ki nasıl anlatsaydım isteklerimi

Çoğu zaman ekmeğime katık yaptım soğanı
Çoğu zaman ekmeğime katık yaptım zeytini
Çoğu zaman ekmeğime katık yaptım peyniri
Benim çektiğimi, Rab’den başka kim bilir ki

Çoğu zaman, kepeneğimi yatak yaptım kendime
Çoğu zaman dağda taşları yastık yaptım başıma
Aç kaldım, susuz kaldım çiğnetmedim benliğimi
Şu yalan dünyada anlatamadım kimseye kendimi
B. TUNCA/08.08.2000