Yaşantım Şiiri - Ömer Hüsamettin Yüzaklı

Bir günüm daha geçer.
Ümitsiz,idealsiz,karanlık.
İşte evimin tozlu çamurlu yolu.
Bahçesinde kırık tavuk kümesi.
Yaşantım tek pencereli odamda geçiyor,
Kimsenin uğramadığı odamda.
Kapısı gıcırdayarak açılır,
Hep bana.
Çünkü kimse gelmez ki.
Gelse gelse cama yorgun bir sinek gelir.
İşte benim en değerli misafrim,
Sana pencerem daima açıktır.
Bazı kez pencereme komşu bacanın dumanı vurur.
O bile uğramak istemez odama,
Kuzey rüzgarı olmazsa.