Yaşantı bozuk Şiiri - Şair Şükrani

Gidişat çok fena,yaşantı bozuk
Düzeltmek istesem gücüm yetmiyor
Üzülerek sade diyorum yazık
Üzüntüde beni tatmin etmiyor

Gözlermi kapandı,kulakmı sağır
Kimseler duymuyor istersen bağır
Doğruluk yolunda açsak bir çığır
Yalnızsın peşinden kimse gitmiyor

Helal,haram birbirine karıştı
Sanki millet kötülükte yarıştı
Yarışla kalmadı birde alıştı
Sonucunu dahi merak etmiyor

Sen sensin ben benim sevgi,saygı yok
Bugün,yarın gelecekten kaygı yok
İyilik kalmadı,kötülükler çok
Ne kadar işlese sanki yetmiyor

Ey Şükrani feryat eden boşuna
İşte böyle kaldın sen tek başına
Zaten geldin altmış yetmiş yaşına
Dünyanın çilesi, kahrı bitmiyor

ŞÜKRANİ