Yaşanmışlığa Bir Gezi Şiiri - Furkan Şengül

Evin önündeyim şimdi
Çocukluğumun geçtiği yer
Ayaklarımın altında yapraklar hışırdıyor
Hoşgeldin der gibi
Ayağım taşa takılıyor bir an
Bin defa yere düşmemişim sanki
Çocuk kalsaydım da
Bin defa daha düşmeye razıyım şimdi
Bir ses geliyor sonra
Olabildiğince derinden
Sonu gelmez mi sandın?

Evin kapısındayım şimdi
Gözlerimde koskoca bir mazi
Her şey uykusuz bir gecenin
Anımsayamadığım rüyası gibi
Silik silik her şey
Alelade bir şey sanki
Hayret ediyorum kendime
İnsanın en güzel yılları, çocukluğu
Bu kadar silik miydi bellekte?

Çocukluğumun odasındayım şimdi
Hep beraber uyuduğumuz.
Atılıyorum, zıplıyorum, kahkaha atıyorum
Dünyaya eğlenmeye gelmişim sanki
Şimdilerde dolanıyorum oradan oraya
Kendini arayan bir ruh gibi
Anlamsızlığın baş gösterdiği bu hayatta
Kendi arayışımdayım şimdi.