Yaşanmamışlıklar diyarına buyruldum
Buradan sonrası aslında hiç var olmadı
Sıcak gülümsemeler, parıldayan gözler
Tutulmuş yeminler, sadık kalınmış sözler
Şimdi bu diyarda yürüyorum
Etrafıma bakıyorum, etrafım hiçlik
Yapamadıklarıma bakıyorum
Benim olamayanlara...
Az ileride bir kafes var
Kafesin içinde bir ben
Yalvarıyor "ne olur çıkar beni benden"
Anahtarı yutuyorum, beni orada bırakıyorum
Yanımdan bir kuğu geçiyor
Beyazlığında boğuluyorum şimdi
Boynu dik, gururlu bir kuğu
Gözümün önünde zifte bulanıyor
Kurtaramıyorum elbette kuğuyu
Kurtarabilsem bu diyarda işi ne
Eğilip izliyorum sadece
Zifte bulanmış bir kuğuyu
Kayıt Tarihi : 7.12.2019 14:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yunus Emre Üstün](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/12/07/yasanmamisliklar-diyari.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)