Yaşanmamışlık Şiiri - İsmail Bilek

Şimdi ben sana o masum o çocuk yaşlarımızı geri getirsem ,
mahalleimizi, ve senin mahallemize ilk geldiğin o günleri geri getirsem,
senin için mahalledeki tüm yaşıtlarımla dövüştüğüm o günleri geri getirsem,

Kirlenmiş bu ellerimi ve bu kırk yaşımı söküp atsam, koşsam sana uçarcasına koşsam,
omuzlarımdaki bu aciz yükten kurtulurcasına, koşsam,

şimdi ben sana hayalini kurduğumuz o evi getirsem, bahçesini kan kırmızı güllerle doldursam,

Şimdi ben sana,
şimdi ben sana, omuzları dantelli bembeyaz bir gelinlik getirsem,
tacında papatya lar,
etekleri uçuş uçuş,
tutsam ellerinden, tutsam,
hiç kimseleri dinlemeden..

Yıkılan tüm hayallerimiz yarım ve yaralı kaldı küçük kız,
ellerim artık eskisi kadar sen kokmuyor,
saçlarımım kırında tel tel sensizlik var,,
seni görmeyeli nice oldu küçük kız,
sakallarımda artık başka bir kadının kokusu var,,

yüreğimde bir mezarlık,
ayaklarımda pranga.
ve bedenim, bedenim, sensiz nefes almaya çalışan bir KADAVRA.....