Yaşanmamışın Gölgesinde Şiiri - Ateş Özy ...

Kirpiğimin ucunda asılı duran,gölgesiyse
yüreğimdeki son akşam güneşinin
Hicran dolu bu gemi demir almalıdır,
ay girmeden bulutların ardına sessiz ve kimsesiz
çağrışına koşmalıdır,uzak ufuklarda,küçük mutlulukların
ve yalnız gölgesini taşımalıdır ambarında yarı kalmış sevdaların…
yakmalıdır çehresini yüreğinden sürgün ettiği,
inadına sevmelidir,inadına yaşarcasına
meydan okurcasına ölüme ve hayata
çünkü yaşamak gibidir sevmekte
vazgeçemezsin istesende…
dünü yitirdiğinde anlarsın bu günü,
bugünü anladığında ise yarının geleceğini,
ve farkına varırsın içindeki kocaman,doldurulmaz boşluğu
ve anlarsın; içindeki ateşin yeni sevdalara dek küllendiğini.
Acabaların akasından gelir belkiler ve galibalar,
Parmak uçlarıyla yüreğine dokunan bir merhabadan sonra.
Yüreğine yerleşen bir alevdir giren gönül kapından,
Hiç sana sormadan usul usul basarak parmak uçlarına
Bir tüy hafifliğinde sızılar başlar önce,
Sonrası deli esen bir rüzgar,sonrası kabaran okyanuslar
Bir çıban gibi büyür içinde yaran,seni senden alan, Onu sana anlatan
İçtiğin suya düşer aksi,dokunduğun ekmekte kokusu.
Bir orman yanar içinde,çaresiz seyredersin,vücüdunu saran bir alevdir artık
Külüne kıvılcımı düşüren…
Ve sende yansın istersin senin yandığın gibi,
oysa bazen yanan birtek sen olursun.
Ve birtek sen olursun gecelerde,yüreğindeki alevi Söndürmek için gözyaşı akıtan
Çaresiz boyun eğersin,senin çabukluğuna,onun gecikmişliğine kızarak.
Bekler durursun gözleri ıraklarda oğul hasreti çeken ana misali,
Bekler durursun yüreğine sevdanın kırbaçıyla söz geçirmesini
Ve bekler durursun belkide hiç gelmiyecek sonun başını
Umutla,özlemle,hasretle beklersin dudaklarından dökülecek,
O iki kelimenin sana vereceği mutluluğu.
Nasıl mümkün değilse sudaki aksini avuçlarının arasına alabilmen
Öylesine mümkün değildir,yenik bir asker gibi geri dönmen
Çünkü yüreğindeki alev sönmez ona ait cevapları yüreğin beklerken…