Yaşanmamış Sonbahar Şiiri - Orhan Seyfi ...

Bitti bir rüyâ gibi Lâleli’de sonbahar;
Gitti o ince hâyal, savrulup yağarken kar..

Gitti... Meçhul bir ufka efsunlu bir giz gibi,
Gitti. Samanyoluna akan bir yşıldız gibi...

Işıl ışıl ağlarken göklerde nebülözler,
Bu hicran acısıyla zehir tükürdü gözler...

Bir kan yolunda atlar çıldırasıya koştu,
Bir kalbe gök taşları uğultularla düştü...

Kubbeler sıradağlar, güller ülkesinde kal,
Derken Süleymaniye, Ayasofya, TaçMahal

Kahkahalar duyuldu Roma’nın damlarında,
Korkular taş kesildi Vezüv akşamlarında.

Alevli kapılardan süzüldü, aktı gitti,
Kan fıskıran dağların ufuklarında yitti...

Soldu iri lâleler bu hicran yarasıyla,
Eski ledünni şarkın en son hatırasıyla...

Hicran senin hüsnüne hiç yakışmadı güzel,
Gel. ilkbahar gününde ilk lâle açarken gel!

Aydınlansın gönüller aşkın şamdanlarında,
Çiçek açsın sevdalar Boğaz akşamlarında.