Yaşanmamış sevdalar.. Şiiri - Eda Sahil

(Birkaç damla kan düşmüş kadere
Büyümek hep acımak anlamında)

Sevginin bedeli var mıdır ödenecek
Veya kim koyar kurallarını sevdanın
Satın alabilir miyim çok çalışsam
Yada çok istesem mesela
Bulsun diye yüreğimi
Yolunu kaybetmiş yitik bir sevda

Delice koşmak geliyor içimden
Çocukluğumda yaşamadıklarımın yerine
Büyüdüğünü haykırmak istiyor yüreğim
Sevdanın hiç bir rengine kanmadan
Ve Aldırmadan yürek kırılmalarıma

Bir düzüne içi boş beden
Kemirmiş çocukluğunu gözlerimin
Şimdi söyle bana
Adın nedir senin
Tadı boğazımda kara zehir gibi kalan
Simasını hatırlamadığım silik yüz
Resimlerin gözlerimde, sesin ezberimde
Dinle beni: Ben küçüğüm..
Yüreğim de küçük..
Biliyorum…
Çabalarım hep boyumdan büyük

Dolaşıyor gözlerim anlamsız
Ve elimde yine tek bir sigara
Dumanı bitse de külü hiç bitmeyen
Zaman aynı, alıcı kuşlar misali
Sağım boş, solum yıkık dökük,
Yedisinde neyse yetmişinde de öyle devran
İpleri kopmuş dalları kırık
Yollara düşmüş çocukluğum
Ağlamaklı şimdi ve her an

Oysa,
Yol bilmez iz bilmez kaçışlarım
Ve gitmek istese de diken üstünde kalışlarım