Bugün içmek istedim.Kendimi yargılayıp.
Nasıl düştüm bu boşluğa diye ceza vermek.
Kısaca kendime zulmetmek istedim.
Yılların verdiği zulümden kurtulmak
mümkün değildi.
Birazcık kendim için yaşayıp nefes
almaktı tüm gayem.
İlk önceleri belki çok bunalmıştım.
Yılların çektirdiklerine bir eylemdi
kısa süren.
Zaman bazen acı bazen tatlı
Bazende çok acıklı.
Zamanla mantığını buluyor insan.
Ve o insan mantığını bulunca
nasılda oluyor pişman.
Pişman olan insan...
Feleğin sillesini elinin tersiyle iter.
Hayata kaldığı yerden devam eder.
Kaderine boyun eğer.Ve böylece;
Ömür olduğu gibi sürer gider.
Böylece pişmanlıkta biter, Ömürde....
Bir yaradır kalan yüreklere.
Zorluklar ve YAŞANAMAMIŞ hisler..
Kayıt Tarihi : 2.9.2008 01:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şair Esram](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/02/yasanmamis-hisler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!