Kendisi gibi yaşanmadı hicbir zaman
Hayatlarımız
Kışın yalancı baharına kandık hep
Tenimiz güneşe gücendi
O kocaman saygı safsataları
Kocaman nefretlere dönüştüler
Bu kadar çok şey varken
hayatın gerçek manasını
Kalıcı olma hissinin son bulduğu
Vedalaşma zamanında anladık
Kolay olamazdı
yaşamı bırakmak,
ama yalnızdık
ölümün kucağına yerleşirken de
Kuşkusuz her ölüm döşeğine baş koyarken de...
Susturmak gerektiğindendi her şeyi
Kışı yaşamadan baharı,
geceyi yaşamadan gündüzü,
ölümle barışmadan hayatı da anlamaya çalışmamız
Ne kadar da anlamsızdı
Hiç ölmeyecek gibi yaşamamız
Yaşamadan
çığlık atarak gitmelerimiz...
Herşey
Kendimiz gibi olamamaktandı
Yaşanmamış hiçbirşey gibi...
Kayıt Tarihi : 7.4.2021 00:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaşam, kendi gibi olamamak
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!