Yaşanmamış hayatlar.. Şiiri - İnsaf Caner

Beni;
Ana kucaklarında
Arama gülüm..
Ben;
Ara sokaklarda,
Kuytu çıkmazlarda,
Hayatın bir ucunda
Asılı durmaktayım..
Beni;
Sevgi yuvalarında
Arama gülüm..
Ben,
Sadece sözlük karşılığını bilirim.
Bir de;
Elime üç-beş kuruş sıkıştırıp,
Sırtımı sıvazlayan
Şerefsizlerin yaptıklarını..
Beni;
Gelecekte
Arama gülüm..
Ben,
Günâhsız topraklara
Sinsice bırakılmış,
Tohumun ürünüyüm.
Daha filiz vermeden,
Çiğnenmiş geleceğim..
Anam belli.
Babamı bilmem.
Tıkamışlar zavallının ağzına hayatı,
Damgalamış
Salıvermişler sokağa..
Vur diyorlardı..
Yok et!
Suçu?
Sadece kadın olmak..
Ne zoruma gider,
İçimi acıtır, bilir misin?
Doya doya emzirmedi,
Sütüm haram diye..
Oysa;
Bilemedi, ne şerefsizler
Akıttılar salyalarını üzerime..
Can pazarında,
Senelerce et sattı garibem..
Bir de;
Kırk kişi ile,
Kırk ceviz kırıp,
Kırk tasla tövbelenen yosmalarla
Birlikte anıldı adı..
On yaşıma varmadan,
Anamı kalbura çevirdiler,
Gözlerimin önünde..
Suçu,
Hakkını istemekti pezevenklerden..
Ben yaşamadım be gülüm..
Sadece nefes aldım.
Beni,
Tükenmişlikte ara,
Umutsuzlukta ara,
Boşvermişlikte,unutulmuşlukta ara..
Bak!
Gün gibi ortadayım..
Siyah-beyaz farkındayım..
Oy! Gülüm..
Yine de,
Ne boranlardan,ne karlardan geçtim..
Ne bağlar bağlar bozdum..
Yangınların ortasında bir filiz verdim
İlk defa böyle,
Yandı yüreğim..
Ellerini tuttum ya..
Yüreğimi açtım ya..
Belki hasret saracak..
Helâlim..
Hayata borcum kalmadı..
Ama,
Vatan'a borcumu,
Ödeyip döneceğim..

22/Haziran...

(Dönmedin be MUSTAFA..Seni hiç tanımadım, elimde bir mektubun var.Sevdalına gönderdiğin mektup.'Abla bunu oku,Mustafa'mı anlat' dedi.
Senin huzurunda tüm Şehitlerimizi saygı ve rahmetle anıyorum.)